Hari nih biaselah kan, tight deadlines banyak nak kejar tapi masih steady mengular dengan Adibot kebanggaan sy. Dan ari ni barulah sy berjaya mendaftar dgn BEM setelah selama hampir 4 bulan bekerja dia AZRB kebanggaan orang nih. Sy tidak. Sy biase2 aje. Hueh hueh.
Tapi kan, sy rase sedikit stress lah. Adoi, membuat keputusan yg sedikit sukar. Sy rase sy perlu berani berubah dan lebih tegas. Sy mahu berubah! sy sudah berumur 20 thn. Ok, lama dah umur 20 thn tuh. Abaikan. Aku tengah biol.
Hari ni adalah sedikit sebanyak ceritera lawak yang nak dikongsikan. Sy pegi JKR nak submit borang BEM dengan Adibot. Lif banyak giler kat situ. Compared to my HQ only got 1 lift ok. Syukur sekarang sbb boleh senaman selalu klu nak naik tingkat 2. Ouh. Pastu terbukak lah lif, sy ngn Adibot pon tros la serbu sbb takot terlepas. Sblm tuh ada 2 mamat segak tapi pastinya lebih rendah dari sy keluar dari lif yang sy nak masuk tuh. Masuk-masuk je, duppppppp! sheeep! tros terpacul kat mulut sy..
"asal lif ni bau orang kentut?"
Adibot pon berkata..
"heh, baru nk kate.."
Dan dan kami tak terkate tros ketawa macam nak gila meroyan tahan napas smpai tingkat 17! damn sheeep! Pengotor gila sape lepas gas kat confine space cam tuh. Boleh mati woo.
Kemudian, ari ni juga eh eh bukan. Setiap kali kluar dengan Adibot si sengal tahap ketiga nih *kritikal* pastinya kami akan drive guna jalan luar biasa atau dalam kate lain jalan lain yang tak sepatutnya dilalui. Terlajak la ngoi. Vongok jugek Fida ni, duk KL 25 tahun da. Ouh, terpakse mengaku umur sebenar. -_-"
Pastu mulalah menyalahkan bangla lalu kat kaki lima, nyonya bawak beskal tengah jalan, babu roti amek space jalan besar sgt dan segala macam lah.
Jadi, doa sy hari nih semoga sy tenang-tenang aje menjalani saat-saat stress sy dan sy nak confess sy rindu sama chenta. Kalau dia tau, ouh mesti dia tau. Ok. Jgn putar belit. Stop kat sini.
Smoga sy dapat mkn mee goreng mamak dan chicken chop rangup papparich. Ouh, telan air telaga sekarang.
Serabot bukan? bukan. Sekian.
GOD, Bless me pls :)
Tapi kan, sy rase sedikit stress lah. Adoi, membuat keputusan yg sedikit sukar. Sy rase sy perlu berani berubah dan lebih tegas. Sy mahu berubah! sy sudah berumur 20 thn. Ok, lama dah umur 20 thn tuh. Abaikan. Aku tengah biol.
Hari ni adalah sedikit sebanyak ceritera lawak yang nak dikongsikan. Sy pegi JKR nak submit borang BEM dengan Adibot. Lif banyak giler kat situ. Compared to my HQ only got 1 lift ok. Syukur sekarang sbb boleh senaman selalu klu nak naik tingkat 2. Ouh. Pastu terbukak lah lif, sy ngn Adibot pon tros la serbu sbb takot terlepas. Sblm tuh ada 2 mamat segak tapi pastinya lebih rendah dari sy keluar dari lif yang sy nak masuk tuh. Masuk-masuk je, duppppppp! sheeep! tros terpacul kat mulut sy..
"asal lif ni bau orang kentut?"
Adibot pon berkata..
"heh, baru nk kate.."
Dan dan kami tak terkate tros ketawa macam nak gila meroyan tahan napas smpai tingkat 17! damn sheeep! Pengotor gila sape lepas gas kat confine space cam tuh. Boleh mati woo.
Kemudian, ari ni juga eh eh bukan. Setiap kali kluar dengan Adibot si sengal tahap ketiga nih *kritikal* pastinya kami akan drive guna jalan luar biasa atau dalam kate lain jalan lain yang tak sepatutnya dilalui. Terlajak la ngoi. Vongok jugek Fida ni, duk KL 25 tahun da. Ouh, terpakse mengaku umur sebenar. -_-"
Pastu mulalah menyalahkan bangla lalu kat kaki lima, nyonya bawak beskal tengah jalan, babu roti amek space jalan besar sgt dan segala macam lah.
Jadi, doa sy hari nih semoga sy tenang-tenang aje menjalani saat-saat stress sy dan sy nak confess sy rindu sama chenta. Kalau dia tau, ouh mesti dia tau. Ok. Jgn putar belit. Stop kat sini.
Smoga sy dapat mkn mee goreng mamak dan chicken chop rangup papparich. Ouh, telan air telaga sekarang.
Serabot bukan? bukan. Sekian.GOD, Bless me pls :)
No comments:
Post a Comment