Gembira itu kita yang cipta. Bergembiralah!

Thursday, April 26, 2018

Persediaan berpantang sendiri

Hari ni hari ke 18 berpantang. Tapi kalau ikutkan takde lah pantang cara nenek-nenek dulu. Setakat ni semuanya ikut cuma kadang-kadang minum air manis macam air milo panas. Masa minum adududu sedapnya. Tapi lepas habis segelas, rasakan penyesalan tu. 

Petua berpantang sendiri ni senang je basic rules dia. Kalau boleh buat, insyaALLAH kita boleh berpantang dengan aman damai rukun tangga dan kembali ke KPI kurus yang kita nak kan. Jom check it out. Nota: pantang sendiri maksudnya berpantang tanpa pertolongan pihak ketiga dan hanya dapat bantuan suami secara full time atau part time. 

1. Beli set berpantang yang memang kita akan pakai. Senang dipakai dan boleh dihabiskan. Jangan beli je tapi tak pakai habis sebab sekadar nak jawab ngan kawan-kawan sedara mara "sy pakai set pantang pantingpuntong". Dalam kes ni sy pakai set NR. Apa yang buat sy ulang beli set bersalin ni? Hanyalah semata-mata kerana minyak urut dan semestinya kerana Phytonatal yang sangat membantu sy melawaskan berak. 

2. Beli atau pinjam je ngan sesapa sedara ke kawan-kawan ke bengkung yang senang nak pakai. Sekarang banyak benkung yang moden dari zaman dulu yang bermeter-meter panjangnya. Yang ini pun jangan cheating. At least sehari sekali pakai sekali dengan krim barut NR (dalam kes sy lah). Sy pun ada jugak cheating tak pakai, tapi lebih banyak pakai dari tak pakai lah. Sebab sy dah pernah nak cuba back to berat badan anak dara dulu masa tak mengandung, tapi tak menjadi sbb ape? sbb masa kita 'kosong', kita takde pantang larang. Semua kita sebat makan tak ingat. Manelah turun berat badannya kan! Jadi masa berpantang adalah masa paling bole berdisplin. InsyaALLAH. 

3. Mohon cari bidan urut yang datang dengan pakej mandi daun demaun, bertungku, bertangkas dan berurut memulihkan rahim dan urutan memperbanyakkan susu badan. Kena survey awal-awal sebab biasanya diorg ni pun laris macam pisang goreng panas. Fully booked. Eloknya berurut pagi-pagi tapi kalau tak boleh nak elak, nak buat macamana kan. Janji ada org urut dari takda langsung. Macam sy just amek 3 hari je tapi kesan dia memang superb. Rahim kecut cepat, perut kempis pun cepat, susu badan meriah, dan badan pun segar buang angin dan darah kotor. Sy dah 2 kali berurut dengan Kak Siti sebab masa first time tu dah serasi. Jadi teruskan je time Dany pulak. Kak Siti duduk di Tasik Puteri, Rawang. Dekat je dengan sy so takde masalah. Dia pun boleh drive sendiri datang umah.

4. Susun atur bilik yang menyenangkan kita - barang-barang pantang, set tidur ibu dan anak dalam keadaan yang mudah dicapai. Nampak remeh kan? Tapi serius, masa kita sorang-sorang dekat umah kerja kita jadi dua kali ganda payah kalau tak de orang bantu. Masa ni lah kita rasa eh patutnya almari baju tak payah bongkok nak ambil, barang baby pun sama. Lampu pun patutnya senang nak on tak payah bangkit. Itu contoh sahaja.  

5. Makan jangan cerewet. Kenapa sy cakap macam ni? Berbeza gila kalau ada parents/helper jaga masa pantang sebab even pinggan pun diorg boleh tolong kita letakkan depan kita dan tinggal nak makan je. Tapi kalau berpantang sendiri ni, at least kena lah masak nasi sendiri. Nasi orang pantang tak boleh yang reheat kena masak baru setiap kali makan. Kalau sy 2 kali makan nasi masa tengahari dan malam. Tapi lepas 2 minggu berpantang, sy kadang-kadang skip dinner tapi sy makan benda lain macam roti ke biskut cicah horlick cereal ke sebab takut sengkak perut. Tapi masa tengahari sy makan nasi penuh satu pinggan dan membukit. Lauk sy suami yang masakkan kalau dia ada. Kalau dia kerja macam minggu kedua pantang tu, sy makan yang senang-senang je. Potong buah oren 2 biji, basuh ulam pegaga, amek serunding halia ikan bilis (beli online) dan makan dengan nasi panas. Alhamdulillah kenyang. Dinner suami masakkan untuk kami semua. 

6. Sesiapa yang ada anak-anak lain, mohon lah arrange hantar pengasuh ke, skolah ke dan biarkan kita sendiri kat umah. Bukan apa, kita nak handle diri sendiri pun agak kasihan. Tambah lagi anak baru yang nangis dua jam sekali nak menyusu. Bila masa kita nak layan anak-anak lain? Nanti bermula lah episod anak tantrum atau si ibu stress. Benda kecik pun boleh buat kita melenting atau marah-marah. Paling sadis marah ke anak-anak yang tak faham apa-apa lagi. Memang jiwa kena kental, nak melepaskan anak-anak untuk dijaga orang lain tapi tolong jadi selfish sikit sbb diri sendiri pun baru nak recover. 

7. Pejamkan mata sekejap dari melihat keadaan rumah yang huru hara - bersepah sana sini, kotor sana sini, habuk ke, mainan anak-anak bersepah. Masa ni rase tegang urat leher asyik peringat suami tolong itu ini sana sini. Tapi please bear in our minds that husband is human being too. Dia pun rase penat, overwhelming lagi-lagi kerja-kerja yang selama ni kita yang buat tup tup dia pulak kena buat. Jadi nak taknak kita kena pejam mata kejap masa 44 hari pantang ni. Mana yang dia boleh tolong, alhamdulillah. Mana yang tidak, bertabahlah. Semua wanita yang berpantang sendiri memang rumah dia akan macam tongkang pecah. Pekakkan telinga orang yang datang visit dan membawang komen itu ini, kita dengar je dan doakan urusan hidup diorg tak serumit yang diorg pandang pada kita. 

8. Paling penting, sentiasalah berfikiran positif dan bersangka baik dengan Allah. Allah takkan bagi kita ujian berpantang sendiri melainkan Dia tahu kita mampu nak menghadapinya. Percayalah, disetiap kesusahan pasti ada kesenangan. Mungkin bahagian ni kita kurang tapi bahagian lain Allah bagi kita lebih. Jangan cemburu dengan orang lain sebab boleh jadi orang lain nak duduk tempat kita sebab keadaan diorg lebih sadis. Jadi marilah kita sama-sama bersyukur dan pilih untuk berfikiran positif. Kita control minda kita. Kita boleh buat! 

In overall, mental kena kuat. Jangan pernah rasa kita bersendirian. Sebab Allah datangkan kepada kita orang yang membantu kita secara langsung atau tak langsung. Samada kita perasan ke tak, bersyukurlah kita ada jiran yang baik, sedara mara yang prihatin dan kawan-kawan yang mengambil berat. Jangan rasa kita kurang sebab tak semua orang bole buat macam kita buat sekarang. Berbanggalah. 





Wednesday, April 25, 2018

Hero sudah mari: Dany Qalby bin Ahmad Shahid

Alhamdulillah, syukur pada Allah dengan nikmat rezeki yang diberikan. 

Sy dah selamat melahirkan anak lelaki pada 9hb April 2018 pukul 6.19 petang di Hospital Pakar Al-Islam, Kg Baru, KL. Baby boy diberi nama Dany Qalby bin Ahmad Shahid (read: da-ni dekat, qal-bi hati). Semoga Dany sentiasa dekat dihati kami sekeluarga. 

OK, sy nak share kronologi melahirkan Dany. Personally, antara 3 orang anak; Dhuha, Daryn dan Dany, melahirkan Daryn paling senang. Tapi sesungguhnya nikmat melahirkan senang tapi struggle pula dengan tantrum anak kedua. Hewhewhew.

Dany lahir pada usia kandungan sy 39 minggu 1 hari. Sy melahirkan Dany secara normal dengan 1st degree tear tanpa episiotomy. Sebelum bersalin dah set dalam otak tak mahu gunting, gunting dan guntingggg. Dah dapat tak bergunting, tapi koyak pulak! Nasiblah sikit je doktor kata. Doktor yang membantu sy dalam proses melahirkan adalah Dr. Norlida, sama macam masa melahirkan Dhuha tapi pengalaman czer. 

5hb April 2018, sy memang ada check up 38 minggu 4 hari masa tu. Doktor dah scan and tengok baby tak engaged lagi tapi bila buat VE, doktor kata dah buka 2cm. Sy macam relaks lagi sbb walaupun sakit pinggang, sakit tulang punggung, sakit ari2, sakit perut mengeras dan semua dah rasa tapi masih boleh bertahan. Doktor kate serviks masih ketat jadinya doktor advise balik dulu then repeat check up 3 hari lagi iaitu masa 39 minggu 1 hari. 

9hb April 2018, datang ke hospital sekali lagi untuk check up. Sampai pun dah pukul 10 pagi. Dapat jumpa doktor pun dah nak dekat pukul 11 pagi. Doktor scan dan alhamdulillah baby dah engaged. Doktor proceed VE, doktor kate dah buka 3 cm tapi serviks tak fully effaced. So, bermulalah doktor tolong engorge kan serviks. Mak oi, sy trauma sebab teringat tragedi melahirkan Dhuha. Doktor buat macam ni juga. Tapi kesudahannya czer. Hangin je. 

Doktor pun bagi instruction untuk warded terus dan kami pun meloncat lah laki bini. Bukan sebab excited tapi sebab tak habis prepare lagi dan senang kate tak ready lagi nak bersalin. Sy pun terus terang dengan doktor yang sy tak rase sakit contraction pun macamana sy nak bersalin? Contraction datang tapi tak consistent. So macam tak betul je bersalin hari ni. Acan pun menambah kata kalau sy masuk wad dan tak bersalin hari ni doktor jangan czer pulak. Doktor ketawa dan advise kami pegi lunch dulu dan balik semula hospital pukul 2petang buat CTG nak tengok contraction dan pergerakan baby ok tak. Kami pun agree.

Kami pegi makan nasi padang teksi kat sebelah hospital je. Masa tengah jalan tu dah rase macam something tapi chill lagi sebab memang nak makan dulu sebelum apa2. Amek nasi kemain penuh pinggan, makan gulai usus sumbat telur (ni favourite arwah ibu dulu), gulai nangka, sambal ijau dengan ayam kampung goreng kemain sedap. Minum pulak air teh o ais limau. Memang menjilat jari. Tapi bahagia tak lama, lepas je suapan terakhir tu perut sy memulas-mulas kaw-kaw punya. Ya Allah, sy tahu masanya dah tiba. Bangun pelan-pelan, basuh tangan dan minum air. Sambil relaks tunggu Acan ratah ayam kampung, dah dengar orang mengaji dari Masjid Kg Baru tanda nak masuk waktu Zohor. Cakap dengan Acan, nak settle kerja jumpe kawan bincang pasal kerja jom cepat sambil2 layan contraction (ye ke tidak sy pun keliru sbb takut mentekedarah nasi tadi buat memulas ke mana tahu kan). 

Tapi, semua plan kami last minute berubah. Kami patah balik ke Hospital terus dalam pukul 1 petang. Sempat dengar orang azan masa buat CTG. Nurse tengok result, terus call doktor dan doktor terus suruh admit. Sy terpaksa pasrah walaupun terpikir kan anak2 kat skolah cemana, almari baju baby pun tak assemble lagi, baby cot baby pun tak assemble jugak lagi. Pendek kate bilik pantang pun carca marba lagi. Dengar prosedur masuk wad dan pakej bersalin bla bla bla jadi pukul 2 lebih dapatlah 4 bedded room tepi toilet sama tempat bersalinkan Dhuha! Trauma kali kedua. Herghhh.. 

Masuk je wad, nurse suruh salin baju, masukkan ubat lawas berak dan nurse kata boleh nak solat Zohor sebab kalau apa-apa boleh terus masuk labour room lepas tu. Sy pun buat lah semuanya pelan-pelan sambil di temani acan yang terlelap kat sebelah sy. Dari pukul 3 lebih tu, sy dah rase contraction sy selang seminit setengah dan setiap kali contraction dalam 50-60 saat. Sy layan dulu sampailah dah dengar orang mengaji nak masuk Asar dekat Masjid Kg Baru. Sy mintak nurse buat VE sebab last check pun pagi tadi dengan doktor 3cm. Bidan datang, buat VE dan resultnya 5 cm tapiiiiiiiii membrane bulging. Berdebar ape pulak membrane bulging ni. Jangan kata kena czer dah lah trauma semua keadaan sama macam time Dhuha dulu. Nurse kate, kalau rasa nak teran info dia. Dia akan buka labour room lain untuk sy since semua 3 labour room penuh. Auchhhh sakitnya berganda! 

So, solat Asar dulu. Doktor siap kata confident betul boleh buat Asar lagi tak mahu jamak! Hahahaha. Tak terpikior doktor. Dalam pukul 5 petang, bidan kata get ready masuk labour room. Pukul 5.15 petang, bidan check lagi dan dah buka 6 cm. Bidan kata tak berani nak pecahkan ketuban kena tunggu doktor sebab takut terberanak. Doktor pula katenya pegi alih kereta kejap. Adudududu. Al kisah, lepas bidan cakap pasal membrane bulging tu, laju sy google dan sebenarnya ia adalah sign yang baik sbb kalau pecahkan je membrane a.k.a kantung ketuban tu baby akan terus keluar yakni bersalin. Wehuuuu! Ibu is seronok. Tak lama lepas tu doktor sampai dan terus pecahkan ketuban sy. Sebelum pecahkan ketuban, rasanya macam nak teran tapi tak boleh macam belon tak lepas dari kepala botol air. Haaa boleh agak-agak tak rasenya. 

Jadi, lepas pecah ketuban bermulalah episod contraction yang nak patah pinggang. Selang masa still seminit setengah. Mengiring ke kiri, kaki bawah lurus dan kaki atas bengkokkan sambil pelan-pelan ambil nafas dan lepaskan. Doa Nabi Yunus sy baca dalam keadaan air mata mengalir tanpa dipaksa. Acan tolong urut belakang pinggang. Kurang sikit rase sakitnya. 

Dalam pukul 5.45 petang tu sy panggil bidan sebab rasa nak meneran sangat dah. Bidan buat VE dan resultnya 7 cm dah terbuka. Bidan jerit rase rambut dan cakap jangan teran sebab doktor takda lagi pegi amek air wudhuk pulak hahahhaha. Ya Allah, tak tahu nak rasa apa tapi lucu lah jugak! Tak lama lepas tu, doktor datang dan cakap nak tolong sy bersalin kalau sy dah rasa nak teran. Masa pusing baring mengelentang tu, tup tup contraction pulak tak mariiii. Hahahhaha. Doktor kate lama lagi ni, dia nak pegi solat dulu. Kahkahkah macam kat dalam drama lawak. Sy pun pusing balik ke kiri dan layan contraction. 

Tak lama rasenya dalam pukul 6 lebih sikit, sy panggil lagi bidan kata nak meneran sangat ni. Bidan tengok dah keluar kepala baby. Crowning. Google ya kalau tak boleh imagine macamana baby crowning. Sy terasa bidan pegang kepala baby tak kasi keluar lagi. Bidan jerit panggil doktor kate dah nampak kepala! Doktor pun kelam kabut dari bilik sebelah sbb dia consult parents sebelah untuk czer sbb slow progress takut baby stress. Sy sempat lah dengar jugak masa tahan contraction tu. Nota: Doktor still tak sempat lagi buat Asar time tu. Hahaha. 

Doktor suruh pusing baring mengelentang dan semua dah ready. Nurse cabut paip kencing siap-siap dah. Doktor kata bila-bila sy rasa teruskan je. Masa tu nak kata perasaannya macam ya Allah, akhirnyaaa! Boleh teran dengan rasminya. Sy terus kata, "OK, sy nak teran sekarang. Contraction sy dah datang!". Semua ketawa sebab sy bersemangat betul. Mestilah, sebab tahu dah nak bersalin. Sekali push panjang kepala baby keluar sampai leher pastu doktor pusingkan posisi baby. Lepas tu sy curi nafas dan teran panjang sambil Acan tolong tolakkan kepala ke perut. Alhamdulillah, baby meluncur keluar dan placenta pun follow terus. Senangnya hati sebab masa Daryn plancenta lekat. 

6.19 petang rasmi baby boy keluar dan proses jahit pun bermula. Doktor bius 3 tempat, pastu doktor kate koyak sikit je dan dia tak gunting pun. Perghhh perasan dia time ni, syukurrr pada Allah menyenangkan sy. Lagi Allah permudahkan, dapat single bed room! Anak-anak kat skolah kami minta tolong Ayong amek dan bawakkan ke hospital. Malam tu kami tidur beramai-ramai 5 beranak bersama. Kenangan manis sungguh. 

Petua sy sebelum bersalin 2 minggu lebih kurang, sy amalkan teguk VCO brand tanamera. Bukan teguk hari-hari tapi agak kerap. Sy minum susu Farm Fresh mix kurma 10 botol 2 hari sebelum bersalin. Sy juga minum beberapa kali air kelapa muda sebiji campur air gula sikit plus ais banyak. Sy makan benda yang pedas-pedas macam nasi goreng tomyam, bihun tomyan, daging masak sambal hijau dan paling latest tu lah nasi padang tu. 

Betul lah orang kata, setiap kelahiran pengalaman berbeza-beza. Sy nikmatinya dengan penuh syukur. Hanya Allah yang mengetahui kemampuan hambaNya. Sekarang tengah pantang hari ke 16, dah buat 3 hari berurut bertungku mandi air daun2 semua tu, luka bawah pun dah elok. Berak kencing pun ok. Berat badan pun dah turun 10kg. Lagi 10kg to eliminate. Total sy naik berat badan 20kg. Mak oiii. Menangis kalau baju raya tak boleh pakai nanti. Acan jaga sy masa berpantang ni. Seminggu pertama full time jaga. Sekarang on off sebab dah start keje balik dengan training dan installation. Jadi makan tengahari self service ya - masak nasi sendiri dan makan dengan serunding halia ikan bilis plus amek je pegaga segenggam jadikan sayur. Potong buah oren ke epal hijau ke dua biji makan sebelum makan nasi. 

Dany detected kena jaundice masa day 8 bacaan dalam 149. Lepas tu pegi check KKIA dalam seminggu lepas tu turun 107. Repeat sekali lagi kelmarin, alhamdulillah turun 94 dan tak perlu check lagi. Seminggu lebih jugak dia tidur je. Spray muka pun tak jalan. Dany ni sejenis yang kuat menyusu sejam sekali menyusu. Rezeki awaklah Dany, susu badan ibu meriah untuk awak setakat ni. Harap Allah permudahkan breastfeeding journey kita ya, insyaALLAH sampai 2 tahun kalau boleh. 

Jadi, doakan sy sihat cepat-cepat sebab sy sakit jiwa tengok walid mental settlekan hal Dhuha Daryn hari-hari nak pegi skolah. Dengan rumah macam tongkang pecah. Dapur dah macam dapur kedai makan. Gile lemas. Sakit mata woiiii!

Nah cuci mata gambar kenangan.

Day 1

Day 7

Gambar pertama kami berlima. Tengoklah kakak-kakak Dany punya perangai. 




Saturday, February 3, 2018

The greatest decision I've made in life

Pernah kan sekali (at least) dalam hidup kita buat keputusan yang kita tak rela/ready tapi kita terpaksa tempuh jugak dan bertawakal saja pada ketentuan Allah? Sy agak banyak kali. Bila hati dan akal tak seiring, mula lah termenung berfikir betul ke tak ni? Ke salah? Okey sy pernah berada di situasi ni. 

Lepas tender resignation dari AZRB tahun hujung tahun 2011, Alhamdulillah rezeki Allah tak putus bila dapat tawaran kerja dari EM. Kalau recall balik reason sy tender resignation dari AZRB adalah sebab sy dapat surat arahan berpindah kerja dari di KL ke Terengganu. Masa tu sy lagi 2-3 bulan nak kahwin. Ini tindakan nekad pertama sy sebab masa tu sy tak attend mana-mana interview dan sy bertawakal pada Allah semoga rezeki sy tidak putus dan urusan hidup sy dipermudahkan. Masa tu, sy betul-betul ikut ke mana arah hati sy bawa sy sebab dulu kalau ada Ibu, sy akan minta pandangan dia dan sy akan rase lebih tenang untuk buat keputusan. Masa tu, tiap kali solat menangis pada Allah sebab terasa diri ni hidup keseorangan sangat. So, lepas tender resign, sy ada 2 bulan untuk cari new job. 

Bestfriend forward job vacant, sy pun cuba nasib. Thank you to Marty. 

OK, kisah baru bermula. Job yang sy apply masa tu adalah totally new environment untuk sy. Oil and Gas sector. Sy pergi interview sekali dan kurang dari seminggu sy dapat respon EM berminat nak terima sy bekerja walaupun sy tak pernah ada experience dalam oil and gas. Alhamdulillah! Kalau nak compare work culture construction dengan oil and gas memang sangat berbeza. Sy faham sebab construction is more to execution dan ianya adalah tipikal malaysia work culture. You know what's it all about. Tapi to be honest, sy lebih suka kerja dalam oil and gas sector sebab work hierarchy sangat dijaga, safety is always on top of everything plus gaji berganda lah for sure memang tak boleh deny itu. 

November 2011 - June 2017. Almost 6 years with EM and I quit. 

Tragis kan bunyinya sebab kate suka kerja dengan EM tapi kenapa berhenti? Di sini bermula sy kena nekad buat keputusan dan beri kesan luar biasa dalam hidup sy. Tapi kali ini bukan kerana diri sendiri sebaliknya sebab keluarga. Semua ni berpunca dari ketagihan bekerja sy dan sy dah mula jadi workaholic secara tak sengaja. Macamane tu? Sy akan bagi komitmen paling maksimum pada kerja tapi sy tak sampai tahap bawak balik kerja sebab sy masih firm that in term of house rules whereas i am a wife/mother not worker. Tapi tak semua benda sy dan suami bole tolerate. Kita pun start our serious talk - He coaxed me to leave my position and get back to our normal life as a family. Be a full time wife and mother to the family with no loss. He promised that I will not lose my life plus I will be more happy because me myself can manage our kids at our own way. No more nursery, no more sicks, no more lice on kids' head, no more lack of good food supplies and for sure no more disputation from the swollen hands, unnoticeable bruises and whatsoever. So, i follow my instinct, I tender my resignation and I left EM on June 2017 with heavy heart. 

Tell me, when it come to the family matters, I would rather choose family than anything else. 

Apa jadi lepas berhenti? MashaAllah. Sangat luar biasa. Sy rasa lebih tenang dan hati sy lebih senang dengan percaturan Allah ni. Alhamdulillah. Walaupun sy tak dapat pegang duit gaji sy sendiri dan suami yang settle all our financials. Alhamdulillah, terasa cukup. Terasa lebih bersyukur. Terasa lebih bahagia. Walaupun before berhenti tu, kawan dan bosses advised nanti kita takda "me time", anak-anak akan lebih spoilt, how trust can long last towards our spouse sebab kita tak earn money at our own. And so many more what if statements. Setahun sy fikir hal ni semua ya. Setahun. Betapa beratnya hati nak lepaskan kerja yang sy suka. Sebab takut jadi rindu. Jadi, inilah sekali lagi sy buat keputusan nekad dan paling besar dalam hidup sy. 

Cuma nasihat sy sebelum decide nak berhenti, bincanglah hati ke hati se-serius-nya dengan pasangan. Supaya esok lusa takda cerita lama diungkit-ungkit, takda masam-masam muka, takda makan hati, takda mengomel belakang kita. Selain tu, tolong reset otak kita yang kita akan buat rutin kerja yang sama. Macamana tu? Celik je mata terus urus suami, anak-anak dan rumah sampailah sebelum kita lelap mata. Rutin berulang - bersihkan diri dan anak-anak, basuh baju, sidai baju, lipat baju, kemas rumah dan kemas lagi dan lagi, masak untuk makan dan satu tahap kita bosan. Masa ni lah "me time" applied, pergi mall, masuk bookstore, makan ice cream, makan kat luar, tengok movie, quick catch up tea session with friends, shopping dan ape lah semua nya please list it. Cuma bezanya bila anak-anak dah selalu attach dengan kita, kita sendiri jadi rindu teramat kalau berjauhan. Sy angkut sekali anak-anak sy buat apa yang sy nak. Dan kadang-kadang suami handle anak-naka dekat umah, sy keluar je hangout dengan kawan-kawan. Dan sy tak rasa terbeban pun dengan benda ni. Seronok enjoy moments in life with our loved ones kan? Every time that could be. I am happy. 

Takkan selamanya macam ni? Nanti anak-anak dah besar, masuk asrama (insyaAllah) kita balik boring duduk rumah sorang-sorang. Taklah. 

Suami dah hantar sy attend training and ambil exams untuk jadi CIDB green card trainer sebab dia memang ada consultancy sendiri. So lepas bersalin ni, sy akan jadi trainer dan bekerjasama dengan suami sendiri. Lol. Suami kata duit dari buat training boleh buat duit geli-geli nak beli apa-apa buatlah. Yang bestnya, masa sy boleh uruskan sendiri. Lepas ni, hantar Dhuha dan Daryn ke school dan si kecik dalam perut ni bawak sekali kemana-mana sebab nekad nak fully breastfeed jika diizinkan Allah. Training ni half day selalunya. Selebihnya masa bersama anak-anak kembali. Oh my! Nikmat apa lagi yang aku nak dustakan Ya Rabb! Terima kasih Ya Rabb. Semoga perancangan ni menjadi kenyataan dan dipermudahkan Allah. Amin Ya Rabb. 

Terima kasih ya Allah untuk pinjaman suami yang baik dan memahami, Mr. Acan. 



Dia post, kita tengoklah. Karang merajuk..