:: Gembira Itu Kita Yang Cipta ::

Pada saat ini sy teringat awalannya sy kenal dengan Mr Acan. Sekitar Disember 2009. Sy tengah lepak ngn Ernna si kembar lain bapak ini di mekdi Jln Pahang sementara menunggu pukul 2pm sebab Ernna nak daftar subjek dia kat kolej. Time tuh sy adalah jobless. Jadi sy lebih banyak masa bersama insan-insan tersayang ini. Dia lah mendengar kisah sedih hati sy selain full time listener sy dulu a.k.a Stony (you know its you) dan tak lupa juga pada Oppa my brother even though we both sebaya. Sy ramai adik beradik sebaya. Ouh, terujanya.

Masa sy lepak-lepak ngn Ernna tuh sy nampak kelibat manusia yang sy terperasan kewujudan dia kat FB. Means dia adalah kawan sy, sy takkan simply accept friend request. Sy kata kat Ernna, " Eh, aku rase aku kenallah mamat kat cermin luar tuh.."
Ernna pon tengok lah dan time tuh jugak dia masuk dalam mekdi. Sy toleh ke susuk badan yg sebenar ecece ayat nak sasterawan aje. Dia pandang sy, sy pandang dia. Then, masing-masing cakap.. "Eh! haha.."
Mula mula rase cam agak menyesal tengok sebab time tuh takde perasaan nak bercakap ngn stranger. Then, hormat silaturahim borak-borak lah kami. Sy pon memperkenalkan Ernna kat Mr Acan. Harapan adalah cupid cupid atas kepala diorang nak memanah. Sy pon bukan cakap sangat time tuh. Mr Acan mencarut mengarut apa bukan sy fokus sangat. Sy tak berminat nak ambik tahu. Ernna lah baik hati dengar. Ernna ni memang lah lembut orang nya. Jauh beza dengan sy. Kalau nak dibayangkan sifat kami macam cite Embun Mutiara. Sy lah Embun si kasar, tak de polite langsung dan rude.. Ernna pastinya si Mutiara sopan ayu segala. Lazelin tahu lah perbezaan kami sebab dia pernah kena sekali dengan sy. Haha. Cita lama Laze, mintak ampun!

Sebelum bersurai tuh Mr Acan mintak number phone sy. Sy ni macam nak bagi taknak bagi. Ingat nak ending-ending kat situ je. Tapi bagilah sebab takmo putuskan silaturahim. Masuk je dalam keta, sy kate kat Ernna, " ko tak nak ke dia, nampak baik je orangnya.. buka lah hati tuh kat orang lain pulak.."
Ernna kate, " aku nampak dia sesuai ngn ko lah.."
Aik! bola dilantunkan semula ke aku?? Kami pon ke Masjid Jamek sebab nak pegi beli kain nak buat baju konvo sy. Berpeloh peloh jalan dan-dan henpon berbunyik2 mesej.
"Thanks ye fida bagi no phone. Lama tak jumpe fida kan?"
Sy pon jawab. "Welc. Aah." Kejam kan? Sampai sekarang Mr Acan kate dulu awal nak kenal macam seppp je nak taip mesej. Ciput-ciput. Hehe. Tak rapat tak layan. Haha. Dia mesej tanye kat mane, sy jawab ciput je Masjed Jamek. Bengkek lah kawan tuh. Ernna tahu time tuh, dia kate "Acan msg ko tuh, layanlah elok elok. Dia suka kat ko kot."
Sy pon jawab selamba, "Takde masa aku. Aku nak tolong ejaskan untuk ko nih!"
Pastu sy pon tak lah reply msg dia. Dan dan Mr Acan dan Ernna being friend in FB. Ernna mula lah membahan sy kat gambar-gambar yang Mr Acan komen. Serius, sy semak! Aku nak lain, jadi lain pulak. Ernna punya pasal. Habis penoh wall kami main tembak tembak ayat seducing. Haha. Mr Acan pon kembanglah semangkok. Hish. Geli aku.

Satu hari beberapa minggu lepas tuh, Ecah si kawan kecik yang terbaik ini pon boleh pergi date ngn Acan. Asal ceritanya sy bagitahu Ecah yang Mr Acan ada dlm FB sebab Ecah dan Mr Acan satu sekolah time form 1-3. Jadilah ceritanya. Macamana sy kenal Mr Acan? Sy kenal dia melalui Nabil a.k.a Kiki. Dulu satu masa, Kiki penah suka pada sy. Dari jaman tok janggut sampailah jaman bertukar. Tak penah dia lost contact calling me even takde ape-ape pon hal. Saje nak cakap-cakap. Dia tak lupa kawan. Sy salute dia :)

Kembali cerita dating Ecah dan Mr Acan kat KLCC. Sy tak tahu, lepas dorang lunch sama. Ecah call sy suh teman dia lepak-lepak kat KLCC. Sy ni kan jobless, on saje. Ecah pon cita kate dia baru jumpe Mr Acan. Ouh, sy pon macam suprised! Haha. Singkatnya masa sy boleh dengar nama Mr Acan lagi. Ecah kate, "Aku rase ko patut kenal dan bagi ruang kat Acan nak kawan ngn ko sebab kisah cinta dia sama macam ko. Aku rase kalau korang dengar crita masing-masing mesti korang lagi paham situasi masing-masing. Ko bagi la peluang kat diri masing-masing. Kalau ada jodoh apa salahnya."

Sy pon terpikir, betul ke apa keperitan yang sy rasa ni sama macam Mr Acan rasa? Atau kisah nya lain ceritanya sama. Cerita cinta. Sy macam terketuk kepala bila Ecah explain kat sy. Sy pon nekad, sy patut bagi peluang kat diri sy dengar kisah orang.. Kami pon bertuka cerita. Keluar pegi makan malam borak-borak sampai pukul 3 pagi. Sy jobless, takpe. Tapi dia, dia sanggup! Menjadilah kami kawan rapat. Kami pon main lah sms calling calling segala. Sy mula rasakan sesuatu yang mensempurnakan diri sy. Sy rasa lengkap. Sy suka keadaan ini. Tapi sy tak pasti betul ke tak semua ini. Sampailah satu masa, 13hb Feb kami plan nak pegi tengok crita Wolfman. Tapi! 12hb tuh Mr Acan ajak makan malam dan kata nak cakap sesuatu..

Jadilah ceritanya.

♥

♥

♥

♥

♥

Sy tersenyum. Itu sahaja sy mampu saat itu. Perasaan sy adalah sama! Perasaan yang sama antara dia dan sy walaupun sy tak pernah rase nak luahkan.

Sy terpikir, takkan sy nak biarkan orang yang membahagiakan sy, menggembirakan sy, mengisi hidup sy dan sangat-sangat memahami sy ini sedangkan sy dah jumpa yang baik didepan mata. Jadi, sy pilih untuk gembira, sebab gembira itu diri kita sendiri yang cipta.

Sehingga ke saat ini Mr Acan sangat mengotakan kata-kata dia dan kami sedang mengukir lukisan perjalanan kami. Sy suka. Sy sayang dia. Sy cinta dia. Sy bersyukur.

Ya ALLAH, terima kasih kerana menghadirkan manusia ini kepadaku. Aku bersyukur padaMU. Terima Kasih Ya Tuhan. Amin.. :)